maar rustig was ik dan weer wel

Afgelopen donderdag was de training beter gegaan, ik was rustiger, minder enthousiast en dus ook minder aanwezig. Meerdere keren kreeg ik er een complimentje voor want ik was nu wel toegankelijker, tuurlijk nog altijd wel drukker dan de rest enzo, maar echt wel anders dan de week ervoor, echt beter, keep up the good work Martha en ik was behoorlijk trots op mezelf want dat had ik toch even goed gedaan. Niet dat ik het gevoel had dat ik er zelf veel voor had hoeven doen, maar toch.
Een beetje raar vond ik dat eigenlijk van mezelf wel maar het zal wel te maken hebben gehad met het feit dat ik iets meer geremd werd, de medicatie het nu misschien beter deed, ik nu iedereen in de groep kon, meer gewend was aan de training en er meer structuur was dan de week ervoor.

Dus

Toen ik afgelopen vrijdag en zaterdag ging denken dat ik anders ook best wel overreden wilde worden door een vrachtwagen, ik ipv rustig eerder depressief overkwam, ik me van iedereen afzonderde en liever in mijn eentje in een hoekje zat en ik van echt helemaal niks meer enthousiast kon worden, begon ik te vermoeden dat er misschien iets niet helemaal klopte.

C vermoede dat ook.

Toen ze me zaterdag namiddag vastpakte en vroeg of het wel goed met me ging barste ik als een emotioneel wrak waar iedereen bij stond in hysterisch huilen uit. Als je het doet moet je het natuurlijk wel goed doen.
Het verbaasde me dat ze me na deze performance niet in een dwangbuis heeft laten afvoeren naar de gesloten afdeling, had ik andersom waarschijnlijk wel gedaan: koekoek.
(Dat dacht de rest ook want hoewel het tot een minuut daarvoor nog best heel druk was, was iedereen daarna als sneeuw voor de zon verdwenen. ZE HUILT, WEGWEZEN!!!)

Martha heb je een nieuwe dosering gekregen van medicatie?
Nee.
Heb je nog altijd precies dezelfde als die je eerst had?
Ja.. Of ja.. Een ander merk want mijn verzekering heeft de vorige uit het pakket gegooid dus die kon ik niet meer meekrijgen..
Wanneer ben je daar mee begonnen?
Woensdag maar het zou geen verschil moeten uitmaken zei de apothekersassistent..
En sinds wanneer voel je je zo? Is dat sinds deze week?
Ja..
Martha beloof me asjeblieft dat je geen rare dingen gaat doen, je onmiddellijk met de medicatie stopt en zo snel mogelijk je psychiater opbelt want dit is niet hoe jij bent, die gedachtes die je hebt zijn niet van jou, die komen door de medicatie. Je moet daarmee stoppen en zorgen dat je weer die andere krijgt, dit is echt niet goed. Ik heb veel liever een drukke Martha dan deze Martha. 

En omdat ik toch al bezig was, ben ik daarna anders gewoon maar nóg harder hysterisch gaan huilen.

Ik heb adhd, maar gelukkig hebben ze daar een pilletje voor uitgevonden.