Hoi allemaal, mijn naam is adhd. Ik sta bekend om mijn gebrekkige focus, mijn drang om te bewegen en mijn impulsiviteit. Niet iedereen heeft mij bij zich, maar ik beloof je dat als ik bij jou ben, ik er ook altijd voor je zal zijn. Waarom ik er ben weet ik zelf ook niet altijd precies. Misschien ben ik er omdat je vader of moeder mij ook heeft, maar misschien ben ik er ook gewoon alleen maar omdat dat nu eenmaal zo is.
Ik ben je grootste frustratie maar ik ben ook je beste vriend.
Ik ben je grootste valkuil maar ik ben ook je beste kwaliteit.
Ik zorg ervoor dat jij altijd wil blijven bewegen, dat je veel te hard en veel te snel praat en dat je soms heel moeilijk uit je woorden kunt komen maar ik zorg er ook voor dat jij heel snel kunt denken, altijd wel een grapje kunt verzinnen en van vrijwel alles enthousiast kunt worden. Ik help jou om extra van dingen te kunnen genieten, om spontaan te zijn en om steeds opnieuw door te zetten.
Ik ben adhd, ik doe mijn best om je niet al te veel tot last te zijn want eigenlijk wil ik gewoon heel graag een stukje van jou zijn. Ik vind het heel erg jammer om te zien dat je boos op me bent als ik er weer eens voor gezorgd heb dat je dingen hebt gezegd die je beter niet had kunnen zeggen en ik vind het nog veel erger om te horen dat je zegt dat je wenst dat ik er nooit was geweest.
Ik weet dat ik je soms tot last ben, dat het door mij komt dat mensen jou soms vreemd aankijken, dat je door mij per ongeluk dingen kapot maakt en dat je door mij altijd alleen hebt moeten zitten toen je nog op school zat. Dat spijt me heel erg, maar vergeet asjeblieft niet dat ik ook goede dingen voor je heb gedaan want misschien komt het wel door mij dat je met zoveel passie je werk kunt uitvoeren, dat je ergens 100% voor kunt gaan en dat je intuïtie zo sterk is, want ben eerlijk: jij hebt de dingen om je heen echt wel sneller door dan de meeste anderen.
Weet je, ik doe het ook niet expres. Ik heb hier ook niet voor gekozen. Ik weet dat je soms ongelukkig van mij wordt, maar ik kan daar niks aan doen. Ik ben nu eenmaal adhd en ik ben zoals ik ben. Als ik een wens zou mogen doen, dan zou ik wensen dat je me accepteert voor wie of wat ik ben. Gewoon een klein stukje van jouw persoonlijkheid.
Ik maak onderdeel uit van jouw bestaan, niet meer en niet minder dan dat. Zie niet alleen wat je door mij niet kunt, maar zie asjeblieft ook wat je door mij wel kunt.
Wat zou het mooi zijn als wij op een dag samen door één deur kunnen gaan en dat jij heel misschien net zo trots op mij kunt zijn als dat ik altijd al op jou ben geweest.
Lieve groetjes,
jouw adhd.
martha in wonderland 
Hallo someone, dankjewel voor je reactie. Wat erg voor je dat het je relatie heeft gekost, jeetje. Gelukkig dat medicatie je helpt om alles iets meer onder controle te hebben. Succes!
LikeLike
Wat een mooie en lieve brief van jouw ADHD Martha! Ik ken mijn ADHD nu 11 jaar, ze was er natuurlijk altijd al, maar toen kreeg ze een naam. Ik heb nog steeds veel moeite met haar, soms probeer ik haar te bedwingen met medicatie, de andere keer vind ik het belangrijker om haar de vrijheid te geven. Haar accepteren lukt me niet, te vaak vraag ik me af wie ik ben zonder haar, wie ik zou zijn zonder haar, hoe mijn kinderen zouden zijn zonder haar. Want tsja, ze is ook de partner van mijn kinderen en zelfs van ons pleegkind. Ze zorgt voor veel plezier, een aparte vorm van humor, intense momenten van geluk, intense momenten van plezier maar ook voor intense momenten van negativiteit en onzekerheid. Waar begin ik en stopt zij? Waar stopt zij en begin ik? We zijn een twee-eenheid, maar ik ben haar vaak zo ontzettend zat! En dan lees ik artikelen en nu lees ik haar brief aan jou en dan realiseer ik me dat ik haar toch echt eens moet gaan accepteren, zodat ik van ons kan gaan houden.
LikeGeliked door 2 people
Dankjewel voor je lieve, mooie en zeker heel erg herkenbare reactie Annette! Die strijd in mijn hoofd is eigenlijk ook de reden geweest dat ik deze brief heb geschreven, maar ik denk dat het klopt dat je niet echt van jezelf kunt houden als je jezelf niet accepteert zoals je bent. Maar dat is natuurlijk veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Heel veel succes, nogmaals bedankt voor je mooie gedachte, ik denk dat ik zeker niet de enige ben die zich daarin herkent!
LikeLike
hee martha,
ik kwam jou blog tegen op facebook.
Bij het lezen van het bericht kon ik mijn tranen niet tegenhouden.
Sinds 2014 is de diagnose adhd gesteld ,met dank aan mijn broertje ,die ik na tien jaar weer ontmoette.En wel erg vond stuiteren,tippelen ,razen en tieren.
Toen mijn vriendin mij erop wees dat ik erg veel gelijkenis vertoonde ,ging het balletje rollen.Ik heb me jaren onbegrepen gevoelt ,twijfelend aan mijn geestelijk vermogen.
Waarom kon ik niet functioneren als een ander ? Het machteloze gevoel wat het opleverde,het zoeken naar antwoorden , nooit kunnen vinden.
Maar ook het niet begrijpen waarom iets niet lukt.
Alles waar mijn aandacht en passie naaruit gaan doe ik met overgave en veel meer.
Toch vind ik het nog steeds moeilijk te accepteren ,ik heb een sociale functie waarin het vaak niet begrepen wordt . Er wordt verwacht dat je aan jezelf werkt en dingen verandert. Natuurlijk probeer ik dat …maar ik ben ik .
De maatschappij is soms heel hard ,veroordelend ,wat enigzins mijn mening over de gehele mensheid heeft doen veranderen.
Het is daarom fijn te lezen dat er meer vrouwen zijn zoals ik…
Heel herkenbaar ,bovenal komisch om te lezen .
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo Natasha dankjewel voor je mooie reactie en compliment, wauw! De maatschappij is vaak ook heel erg hard, dat ervaar ikzelf ook, er word gezegd dat je jezelf vooral moet onderscheiden van de rest, maar dan wel binnen de kaders asjeblieft, beetje jammer, maar ik heb het geluk dat ik ook heel lieve mensen om me heen heb, hopelijk heb jij dat ook! Succes!
LikeLike
Wow oke… Ff met de neus op de feiten gedrukt.
Onlangs zei mijn psychologe tegen mij dat zij toch echt wel het gevoel heeft dat ik ook een ADHDtje in mij heb. En ik schreeuwde volmondig NEE uiteraard.
Ik “wist” namelijk hoe iemand met adhd is. Ik heb er thuis eentje op de bank zitten. Naja die zit niet vaak. Die is vaak druk, bezig met 1001 dingen, praat over van alles en nog wat, weet overal wat van, vind overal wat van… Nee dat ben ik niet.
Uiteraard ben ik wel langzaam gaan googlen en kwam ik erachter dat er veel varianten zijn van ADHD. Dus niet iedereen is zo hyper de pieper als mijn partner (ik ben trouwens gek op zijn hyper gedrag en enthousiasme), maar ook het dingen vergeten, teveel door elkaar door. Heel enthousiast aan iets beginnen en het vervolgens niet af maken… En zo kan ik nog 100en dingen schrijven die van toepassing zijn op mij.
Dit verhaal brengt me weer een stukje dichter bij de acceptatie van dat kleine irritante, soms handige, soms lieve ADHDtje in mij. Bedankt
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo Kim, dankjewel voor je lieve en mooie reactie, wauw! 🙂 . Bijzonder hoe het bij jou allemaal zo is gelopen zeg! Heel veel succes!
LikeLike
Wat een onwijs mooie brief adhdtje.
Ook bij mij voel jij je geweldig thuis. Ik ben dan ook enorm op jou gesteld? Waarom??? Omdat jij mij maakt wie ik ben. En jeeee wat ben ik trots op wie ik ben. Nee niet die drukke vervelende leerling. Die of op de gang stond of met straf werk ” 100x ik mag niet….”naar huis werd gestuurd. Toen had jij nog geen naam nl. Nu ik 46 ben en alle ups and downs heb ervaren weet ik verdomd goed wie ik ben en wat ik kan. Nee heb geen 8 tot 5 baan maar een baan waar ik mijn energie creativiteit en anthousiasme in kwijt kan. Een baan waarin ik geaccepteert en vooral gewaardeert word om mijn kunnen. En die kwaliteiten heb ik asn jou te danken. Mijn beste vriend. Jammer dat er zoveel jaren overheen hebben moeten gaan om elkaar zo goed te leren kennen.
LikeGeliked door 1 persoon
Super Naat, dankjewel voor deze super reactie!!! High five! Best friends forever!!! Super dat je er zo tegenaan kunt kijken!!
LikeLike
Ik ben niet ADHD maar wel zijn mijn ogen geopend voor wat het betekend. Mijn ervaring is dat ik in hen heel veel spontaniteit ontmoet. Veel hartelijkheid en snel begrip. Ze zijn zeker Niet saai. Vaak heel talentvol. Hulpvaardig en slim en komen zoals ze ziin. Dit is mijn ervaring met twee mensen met ADHD.
LikeGeliked door 1 persoon
dankjewel voor je mooi aanvulling someone, daar sluit ik me 100% bij aan!!
LikeLike
Hoi,
Een tijdje geleden kwam ik voor mij tot deze uitleg. Mooie brief trouwens van je adhd. Dit is wat mijn add te vertellen had.
Zag vandaag een post van iemand met de tekst: this mind of mine is so much deeper than anyone cares to swim.
Spontaan kwam dit antwoord. In het engels en niet in het nederlands. Kan het wel vertalen maar wou hem jullie niet besparen.
So sometimes I misplace thing in that deep void we call our brain. A thought, a task, a meeting or appointment. A deadline, something (important) someone said, the moment when i let go of my keys, time and space, so minuts turn in to hours, hours in to days en days in to weeks faster dan a speeding bullet while I’m just trying to hold on. Losing even more time searching for what is lost. Not getting done what was expected.
And I know that it is sometimes frustraiting, exhausing and damn near hard to live with.
And do you now why I know that? Why I never seem to forget or misplace that little part? I’m living with it since the day I was born. And even though I forget a lot at times. I still remember al the moments of dissapointment, the looks on peoples faces when I wasn’t able to meet the expectation they had about me. Or al the times I was called, negligent, careless or just lazy. As if I’m doing it all on purpose.
It’s thrue I don’t get worked up about it anymore.
Not because I don’t care, but because I know it does not help. Actualy, it just makes it worse. I really do care about it. And it does bug me a hell of a lot. So I try, every day, day after day, week after week, month after month. Again and again. In million different way’s, to find aid for me to releave others having to coop with this. So I do not again become a burden and get set a side regardless al the other quality’s I posses. So if that moment comes, try and think about how I feel, having to tel you that I lost the keys, my bankcard is still in the machine because I just left it leaving the bank and things are not all done because time trick me again, before pulling that face of disappointment. Cos’ that’s what hurts, deep inside, more than you’l ever now.
But it’s not all bad.
If there is one think, I believe is possitive about it, that I got in return. Is that I really have learned to appreciate the small thing. The first butterfly of springtime. A sunrise on an early morning. A frog in the gras that i can show to my girls. A cup of coffee any time. Gething things done for once.
I know a person with AD(H)D is not always easy to live with. So try and think how it must be beïng the one having it. And take that into concideration before you react. #adhd #add #attentiondisorder #noexcuses #besuportive
…
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Stephane voor deze aanvulling, wat bijzonder dat jij zo’n lap tekst in het engels kunt schrijven, ikzelf zou dat echt niet kunnen, jeetje! Het hebben van ad(h)d is inderdaad niet altijd even gemakkelijk, maar eerlijk gezegd denk ik dat ik het ook niet allemaal zou willen missen hoor. De humor en de creativiteit enzo vind ik ook hele waardevolle eigenschappen om te hebben 🙂
LikeLike
Wat een mooie blogpost van je Martha. Deze post zal ik vaak nog eens lezen, vooral wanneer ADHD en ik even geen goede vriendjes zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je fijne reactie Edmer 🙂
LikeLike
Hoi marta
Een aantal jaar geleden een jaar of 6,zijn ze bij mij ook achter gekomen dat ik adhd heb.zelf heb ik er wel mee gezeten.ben 40 nu.en op school vroeger kon ik mij al niet concentreren.banen behouden was al helemaal moeilijk.begrip van mensen is ver tezoeken.zeker omdat de oudere generatie het toch allemaal maar gelul vinden.maar adhd is niet alleen kloten om tehebben.alles wat ik wil.en ik zet me ervoor in dat lukt mij.doorzet vermogen.wil dit wel eens vanuit ander ogen zien.want ik denk dat als je goed begeleid wordt vanaf jong af aan.er ook je positieve dingen eruit kan halen.mijn dochter van 12 heeft het ook.na lange weg hebben ze dat nu ook vast gesteld.en wordt daar goed mee begeleid.ik wou dat ik deze begeleiding ook gehad had toen ik doe leeftijd had.dan had het mij veel moeite gescheeld.hoop dat mensen meer begrip voor mensen met adhd kunnen opbrengen.dat is wat ze wel verdienen.mooi verhaal wat jij er geschreven hebt.waarbij ik mezelf herken.
Groetjes remco
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je mooie reactie Remco!!
LikeLike
Lieve martha heel herken baar dit ik ben 10 jaar en zit er mee in de problemen ik zit in een klas met 32 kids en het is heel druk veel mensen denken dat adhd alleen druk zijn is maar er zit nog veel meer achter en we wonen met zijn 5en in huis ik heb 2 broertjes waarvan 1 ook autisme heeft mijn ADHD is soms wel fijn maar meestal niet bijvoorbeeld ik heb een heel hoog IQ en ik hoef niet geholpen te worden want ik ben hedl blij en gelukkig hier thuis
Groetjes Selena
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo Selena, heel veel succes thuis en op school, gelukkig dat je heel blij en gelukkig bent bij jou thuis, dat is denk ik het aller belangrijkste!
LikeLike
Wat een leuk verhaal! Heb mezelf een aantal jaar geleden laten testen & de uitslag was een aha-momentje. Zeker niet de oplossing maar wel een verklaring waarom dingen soms gingen/ gaan zoals ze gaan. Groepstraining & individuele coaching hebben ervoor gezorgd dat ik vooral de negatieve prikkels eerder leer herkennen dus minder last van moodswings 🙂
Ik heb mijn adhd omarmd, het hoort nu eenmaal bij mij. Ben daar ook naar anderen ook eerlijk over. Hierdoor voel ik me vrij genoeg om bij familie/ vrienden/ collega’s aan te geven wanneer ik bijvoorbeeld in mn “hypermodus” zit en ik eigenlijk beter bezig kan zijn met klusjes dan bijvoorbeeld met heel geconcentreerd denkwerk of diepe gesprekken waar ik dan alweer mentaal bij op een andere wolk ga zweven.
& Boy do I love the hyperfocusstate…. die zorgt ervoor dat ik vol met passie mijn werk etc kan doen!
Tuurlijk heb ook ik wel eens een terugval, met name qua chaos in het huishouden maar ik (h)erken het nu eerder dus blijft het binnen de perken & acceptabel. Ook dat hoort er soms even bij & beschouw ik als een kleine alarmbel dat ik mezelf mentaal of fysiek (qua overvolle agenda bijvoorbeeld) aan het overbelasten bent…
LikeGeliked door 1 persoon
Super Caroline! Dankjewel voor je compliment en wat mooi om te lezen dat je je adhd hebt kunnen omarmen! Het is waar wat je zegt, niet alles aan het hebben van adhd is slecht 🙂
LikeLike
Wauw mooi herkenbaar kwetsbaar verhaal !
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je mooie compliment Nicole 😊
LikeLike