de kerstman zegt niet voor niks ho ho ho

Het geluk is aan mijn zijde, wij vieren niet alleen kerstavond, eerste kerstdag en tweede kerstdag, nee wij vieren ook nog een derde kerstdag. De min of meer verplichte familie diners vind ik super gezellig en ik hou er echt heel erg van. Voor maximaal een half uur dan, want daarna ben ik wel weer klaar met het lange zitten en het luisteren naar de levensverhalen waar ik eigenlijk toch niet zo in geïnteresseerd ben omdat ik ze toch niet kan volgen omdat er een overdaad aan prikkels is die ik helemaal niet goed verwerkt kan krijgen: Martha luister je wel? Hè? Ja tuurlijk! Uuh wat zei je?
Het is niet dat ik uit pure desinteresse niet naar de ander luister, maar de 25 andere gesprekken wil ik eigenlijk ook graag voor de helft volgen en dat wat er allemaal om me heen gebeurt wil ik ook graag zien en ik wil eigenlijk ook even in de keuken kijken wat daar gebeurt en dat leuke kerstliedje wil ik eigenlijk graag meezingen en tegelijkertijd heb ik eigenlijk ook echt heftig honger want ik heb al vanaf vanmorgen niet gegeten en eigenlijk zit mijn sok niet goed en staan de tafels niet helemaal recht tegen elkaar en zit de man naast me zo’n vervelende geluiden te maken.
Ongeduldig trommel ik met mijn vingers op tafel, knik ik beleefd naar mijn gesprekspartner die al snel met iemand anders gaat praten omdat ik toch niet luister en draai ik ongeduldig rondjes op mijn stoel terwijl ik ook nog een leuke vriendin voor mijn vriend probeer te zijn zonder dat handjes vasthouden en wat dan ook want dat ge-aanraak kan ik er helemaal niet meer bij hebben, ik heb mijn bewegingsruimte nodig, en hard ook.

Wanneer de tijd vordert en mijn lichaam zich vult met overprikkeling, gezelligheid, kerstdrukte, chaos, spanning, koolhydraten en suikers, stijgt mijn energieniveau nog een beetje meer en dan kan het feestje pas echt beginnen. Yes. De rem gaat eraf en het gas gaat erop. Ik heb een Ferarri in mijn hoofd.
De grapjes gaan als warme broodjes over de toonbank, ik word nog wat dynamischer dan ik al was ik heb nog net geen schuim op de mond staan en om het kwartier gaat er een glas over de tafel, oeps, sorry!
Een deel van de familie is een beetje geïrriteerd, een deel is vermaakt en een deel kijkt hoofdschuddend toe. Mij maakt het allemaal helemaal niks uit want hey: waar is het feestje? Hier is het feestje!

Wat een feest, wat een feest..
Totdat ik thuiskom.
Want dan ben ik weer terug op aarde..
En heb ik een beetje spijt van hoe ik heb gedaan..
Oeps..

De dag erna ben ik uitgeleefd, de accu is ver leeg, dit feestje moet verwerkt worden. Ik heb de concentratie van een visstick, ben om alles en niks geïrriteerd, maak om kleine onbenulligheden ruzie en kan zo lekker emotioneel reageren.

Tijd om bij te komen van feestje één heb ik niet want feestje twee staat alweer voor de deur. Yes, het is kerstmis!